‘n Reis in die Wildernis

Vandag is die eerste Sondag nadat ons  met ons jaarlikse reis van 40 dae tot en met Goeie Vrydag, begin het. Jesus het ook ‘n reis van 40 dae deurgemaak aan die begin van Sy bediening – ‘n reis in die Wildernis. Ons Skrifgedeelte vir vandag is uit

Mar 1:12-13  En dadelik het die Gees Hom uitgedryf in die woestyn.  (13)  En Hy was daar in die woestyn veertig dae lank, terwyl Hy deur die Satan versoek is; en Hy was saam met die wilde diere, en die engele het Hom gedien.

Daar kom tye in elke gelowige se lewe dat hy of sy hom of haarself in ʼn wildernis bevind. Dit is gewoonlik nie lekker vir ons nie, maar daardie tye kan wonderlike geleenthede kan wees om meer oor onsself leer, oor God se plan vir ons en oor wat die belangrikste in ons lewens is.

Wie van julle was al met ʼn lang reis op pad na julle vakansiebestemming saam met kinders? Na ʼn ruk begin die eerste stemmetjie vra, ‘Is ons al daar?’  Ouers met klein kinders sal daardie vraag al baie gehoor het, want jong kinders geniet nie altyd die rit nie. Hulle verwag met groot afwagting die einde van die reis, maar is nie te veel betower met die reis self nie. Hulle sien die lekker dinge wat hulle op die ou end gaan doen: kamp, dieretuin toe gaan of strand toe gaan. Daardie dinge is baie lekkerder as die reis self. As ons net eers daar is…

Kinders is ook nie voorbereid op enige struikelblokke wat daar op pad kan wees nie. Soms word die reis vertraag as gevolg van verkeersknope as gevolg van konstruksie of weens ‘n ongeluk. Jy kan ook ‘n pap band kry of ander motorprobleme ondervind. Die weer dalk nie gunstig wees nie. Al hierdie dinge kan die reis vertraag. Kinders is nie voorbereid op hierdie dinge nie. Hulle is nie bereid om dit te hanteer nie as gevolg van hul onvolwassenheid. Hulle wil eerder hulle bestemming bereik sonder die lang reis.

Wanneer mens egter ouer en meer volwasse is, dan is jy nie so verbaas oor die struikelblokke op pad nie. Jy weet dat hulle gaan kom. Jy is voorbereid vir hulle, en jy leer om hulle te hanteer. Nietemin kan hulle irriterend en frustrerend wees.

Die lewe is ook ‘n reis, maar in ons lewensreis is daar ook baie beproewings en struikelblokke langs die pad. Die reis is gewoonlik ook nie altyd so glad soos wat jy dit graag sou wou hê nie.

As jy veilig deur jou reis in die wildernis wil kom, dan moet jy weet hoe om dit alles te hanteer. Slegs die volwasse in geloof sal veilig by die beoogde bestemming aankom. En net die volwasse in geloof sal die seëninge ontvang waarop hulle gehoop het.

Ons weet almal dat versoekings deel is van ‘n Christelike lewe. Hoe nader ons aan God kom, hoe meer sal ons versoek word. Satan hou NIE daarvan dat ons naby God kom nie en sal enigiets doen om ons pogings tot heiligheid te ontspoor.

Versoekinge is ‘n baie werklike deel van die lewe. Dit word te meer uitdagend wanneer ons in die wildernis is. Ons is moedeloos, bang, teleurgesteld en eensaam. Satan hou daarvan om ons te skop wanneer ons lê. Wanneer ons kyk na die versoekings van Jesus in die wildernis, dan leer ons daaruit dat elke versoeking wat ons teëkom ‘n ooreenstemmende uitdaging meebring. Om hierdie uitdagings die hoof te bied, is hoe ons bo die versoekings uitstyg.

Een van die belangrike dinge wat met ons gaan gebeur, as dat ons in die wildernis versoek gaan word om van ons waardes af te dwaal. Ons probeer rasionaliseer waarom ons op ‘n sekere manier optree. Ons uitdaging is om vas te staan op ons oortuigings en getrou te bly aan ons waardes.

In die woestyn word ons ook versoek om die pyn en stryd van ons lewe te vermy. Ons wil die maklike, sagter manier vind om probleme te vermy. Die uitdaging wat ons het, is om deur die pyn en duisternis te stap – om te volhard. Wat finansiële wildernis betref, kan ons dalk verlam raak met die vrees om ons werk te verloor of omdat ons glad nie werk kan kry nie. Ons voel dalk oorweldig as ons kyk na ‘n stapel rekeninge wat ons nie kan betaal nie.

In ons woestyntye word ons versoek om te luister na die stemme wat ons van God af weglei. Radio, televisie en die internet se stemme vertel ons wat hulle dink wat belangrik is in ons lewens. Hierdie stemme sê vir ons dat die goeie dinge in ons lewens, verteenwoordig word deur geld, mag, sekuriteit, roem. Dit is alles goeie dinge ja, maar goeie dinge word boos wanneer Satan ons probeer oortuig dat ons God nie in ons lewens nodig het nie. Ons raak dan uit balans. Ons raak verward oor wat werklik betekenisvol in ons lewens is en wat ons lewens ware doel gee. Die versoeking is om te glo dat, as ons net die “goed” kan kry wat ons nodig het om gelukkig te wees en beter te voel, dan sal ons gelukkig wees. Die uitdaging in dit alles is om ons lewens te leef met die wete dat God alles sal voorsien wat ons nodig het om gelukkig te wees.

Die grootste versoeking waarmee die meeste van ons in die wildernis te staan kom, is om net op te gee; om op te hou om goeie lewens te probeer lei. Dit is nie ‘n nuwe versoeking nie. Paulus het hierdie woorde aan die gemeente in Korinte geskryf:

2 Kor 4:8-9  In alles word ons verdruk, maar ons is nie terneergedruk nie; ons is verleë, maar nie radeloos nie;  (9)  vervolg, maar nie verlate nie; neergewerp, maar nie vernietig nie.  

Die enigste manier om nie moed op te gee wanneer ons onsself in die wildernis bevind nie, is om te volhard. Ons moet opstaan om die uitdagings die hoof te bied en volhard om te doen wat reg is, om getrou aan God te wees, om God te vertrou, na God te luister en om ander lief te hê soos God ons liefhet. Kyk wat sê Jakobus vir ons oor volharding:

Jak 1:12  Salig is die man wat versoeking verdra, want as hy die toets deurstaan het, sal hy die kroon van die lewe ontvang wat die Here beloof het aan die wat Hom liefhet.

“Press on. Nothing in this world can take the place of persistence. Talent will not. Nothing is more common than unsuccessful men with talent. Genius will not. Unrewarded genius is almost a proverb. Education will not. The world is full of educated derelicts. Persistence and determination alone are important.”

Calvin Coolidge

Ek dink Coolidge was reg. Jy sien, wanneer ons volhard – dan groei ons en word ons volwasse in wat God wil hê ons moet wees en word ons in staat gestel om die dinge te doen wat Hy ons ontwerp het om te doen.

Die waarheid is dat beproewinge eintlik goed vir ons kan wees. Iemand het dit eenkeer so gestel:

“’n Christen is soos ‘n teesakkie; hy is nie veel werd voordat hy nie deur warm water is nie.”

Onbekend

Niks produseer soos druk nie! Wanneer jy dus die nagmerries van die lewe in die gesig staar, herinner jouself daaraan dat God ‘n definitiewe doel het om hierdie tye van moeilikheid toe te laat. Soos Paulus in Romeine 8 sê, God laat alles ten goede uitwerk vir die wie Hy liefhet.

Victor Hugo, die bekende Franse literêre reus, was deur Napoleon verban en gedwing om jare lank weg van sy geboorteland deur te bring. Tydens sy verhore het hy homself egter gevind. Sy genialiteit het geblom en sy roem het ontplof. Daar word gesê dat hy uitgeroep het, “Waarom was ek al nie al lankal in ballingskap gebring nie?”

Helen Keller het nooit die skoonheid van klank van sig geken nie. Tog het sy van haar blindheid en doofheid gesê: “Ek dank God vir my gebreke, want daardeur het ek myself en my God gevind.”

Johannes Calvyn wat aan swak gesondheid en vervolging gely het, het geskryf: “Jy moet jou aan die hoogste lyding onderwerp om die einde van vreugde te ontdek.”

Kameelperd mammas en Christene

Gary Richmond vertel in sy boek, A View from a Zoo van die geboorte van ‘n kameelperd (ek vertaal vrylik): “Die eerste ding wat na vore kom, is die baba-kameelperd se voorhoewe en kop. ’n Paar minute later val die pasgebore kalf tien voet en land op sy rug. Dan laat sak die ma kameelperd haar kop en bekyk haar jongste vir so 60 sekondes, en daarna doen sy die mees onredelike ding. Sy swaai haar been na buite en skop haar baba sodat hy val. Wanneer dit nie opstaan nie, word die gewelddadige proses oor en oor herhaal. Die outjie sukkel om op te staan en as hy moeg word, skop die ma hom weer. Uiteindelik staan die kalf vir die eerste keer op sy wankelrige bene. Wat jy wat doen die ma dan? Dan skop die ma kameelperd die  baba weer van sy voete af. Hoekom? Want sy wil hê hy moet ONTHOU hoe hy opgestaan het. Jy sien, in die natuur moet baba kameelperde so vinnig as moontlik kan opstaan om by die trop te bly, waar daar veiligheid is. Leeus, hiënas, luiperds en wilde jaghonde hou almal daarvan om jong kameelperde te eet, en hulle sal gou prooi word as die mamma kameelperde nie hul babas leer om vinnig op te staan nie.

Was daar al ooit ‘n tyd wat jy een beproewing verduur het, net om weer platgeslaan te word? Wel, dit mag wees dat God hierdie reeks harde stote toelaat om jou te help onthou hoe dit was dat jy opgestaan het, miskien laat Hy dit toe om jou en my te help om dit deur ons dik skedels te kry om soos Jesus te word – om te oorleef in hierdie wrede wêreld moet ons naby God bly. Ons moet leer om in Sy skaduwee te wandel, onder Sy sorg. Jy sien, God stel meer belang in ons karakter as om ons te troos is. Karakter kan nie ongelukkig nie ontwikkel word in tye van gemak nie. Jy kan nie ‘n persoon met uithouvermoë en geduld word deur ‘n boek te lees of na preke te luister nie. Hierdie eienskappe kan slegs deur moeilike tye aangeleer word. Dit is hoekom Jakobus sê dat, wanneer die wildernis tye kom, moet ons bly wees en dankie sê. Thomas Watson, n pastoor van die 17de eeu, het geskryf: “Beproewing werk as ons prediker en onderwyser. Soms kan ‘n siekbed ons meer leer as ‘n preek. Beproewinge is dikwels die medisyne wat God gebruik om ons geestelike siektes weg te neem.”

Gaan dieper

Ons leer by Jesus dat ons die uitdagings van die woestyn die hoof bied deur God daagliks te ontmoet. Jesus, die Seun van God, was gereed om die uitdagings in die woestyn die hoof te bied, want Hy was elke een van daardie veertig dae in kontak met God die Vader. Dit is hoe Jesus God se wil vir Sy lewe geken het. Vandag wil ek jou aanmoedig om dieper te gaan: daaglikse kontak met die Vader is ook die manier waarop ons God se wil vir ONS lewens leer. Wanneer jy God daagliks ontmoet in gebed en skrifstudie en aanbidding, sal jy God se stem in die wildernis hoor; en daardie Stem sal jou voorberei vir watter versoekings ook al mag opduik wanneer jy jouself die volgende keer in die woestyn bevind. Jy kan jou uitdagings oorwin met die hulp van jou Jesus. Hy was self daar en Hy is ook vandag by jou.