Fases van Geestelike groei (3)

Die Derde Fase – Vaders

Ons is besig met fases van geestelike groei en ons teksvers is uit 1 Joh 2:12-14  Ek skryf aan julle, my kinders, omdat die sondes julle vergewe is om sy Naam ontwil.  (13)  Ek skryf aan julle, vaders, omdat julle Hom ken wat van die begin af is. Ek skryf aan julle, jongmanne, omdat julle die Bose oorwin het. Ek skryf aan julle, kinders, omdat julle die Vader ken.  (14)  Ek het aan julle geskrywe, vaders, omdat julle Hom ken wat van die begin af is. Ek het aan julle geskrywe, jongmanne, omdat julle sterk is en die woord van God in julle bly en julle die Bose oorwin het.

Die derde fase van die Christelike lewe word in 1 Joh. 2: 13a aangetref. “ Ek skryf aan julle, vaders, omdat julle Hom ken wat van die begin af is.”

Ons word nooit volkome perfek aan hierdie kant van die Hemel nie. Ons kan egter groei in genade en kennis van ons Here Jesus, tot die punt om vaders in die geloof te word. Vaders (en Moeders) is geestelik volwasse Christelike mans en vroue wat nie meer aan hulself dink nie. Hulle dink nou eerder aan die familie van God.

Baba Christene het baie aandag nodig. Soos hulle groei en later jong geestelike tieners word, moet hulle steeds versorg word. Wanneer hulle geestelike jongmense word, is hulle goed onderweg en het hulle geleer hoe om die duiwel te oorkom en geestelike oorlogvoering te doen. In die vaderskap fase sorg ons vir die geestelike babas en die jong geestelike kinders. Ons lei die jong geestelike manne in geestelike oorlogvoering; ons het die ou self afgesterwe en neem ons kruis op en volg die Here Jesus. Ons soek Sy Koninkryk, nie ons eie nie. Ons het ons doel om op hierdie aarde te wees geleer en dit is om die Koninkryk van God en Sy geregtigheid te soek.

Om ‘n vader in die geloof te word, het niks met fisiese ouderdom te doen nie. Trouens, as ‘n persoon 75 jaar oud is wanneer hulle gered is, is hulle nuut weergebore. Hulle begin hul nuwe lewe in Christus as klein babas, net soos ons dit gedoen het. Ook, jy is dalk 40 jaar gered en nog steeds nie ‘n geestelike vader of ‘n geestelike tiener nie. Dit hang alles af van hoe jy die Woord van God assimileer en dit beoefen. Soos God deur Sint James sê: ” Jak 1:22  En word daders van die woord en nie net hoorders wat julleself bedrieg nie.” ‘n Sestienjarige tiener kan vinnig geestelik volwasse word as hy bereid is om die prys te betaal om aan sy self te sterf en die Here Jesus deur hom te laat leef.

‘n Geestelike vader sorg vir die gesin. Geeselike babas maak ook soms ‘n gemors, net soos fisiese babas doen. ‘n Geestelike vader gooi hulle nie weg nie, maar hy of sy maak hulle skoon, herstel hulle as hulle met God versoen en versorg hulle verder. Dit vereis grootliks ontkenning van jouself as hy of sy hul eie lewe vir ander neerlê, net soos ons Here Jesus gedoen het. Die vader van die verlore seun is ‘n voorbeeld hiervan, terwyl die ouer broer ‘n voorbeeld is van ‘n vleeslike Christen soos beskryf in 1 Kor. 3: 1-5. Hy was jaloers op sy jonger broer se aanvaarding deur sy pa.

Daar is baie karaktertrekke van ‘n geestelik volwasse persoon (of vader) in die Bybel. Ons kyk vandag kortliks na drie van hulle:

Ag aardse dinge ligtelik

Een kenmerk van geestelike volwassenheid is om aardse dinge ligtelik te ag. Jy kan nie aardse dinge bo geestelike dinge plaas en geestelik groei nie. Geestelik volwasse Christene verstaan ​​dat geestelike rykdom groter is as materiële rykdom. God gee nie om dat jy dinge het nie, maar God wil nie hê dat dinge jou moet hê nie. God wil hê dat jy geld moet hê, maar Hy wil nie hê dat geld jou moet hê nie. Hy wil nie hê dat geld jou baas wees nie, en nog minder jou heerser. Dinge moet in jou hande wees, maar nie in jou hart nie.

Die woordeboek omskryf materialisme as ‘n neiging om materiële besittings en fisiese gemak belangriker te ag as geestelike waardes.”  Toe Jesus die gelykenis van die saaier vertel het, het hy tydens die verduideliking van die betekenis daarvan, die volgende oor aardse dinge gesê:

Mat 13:22  En by wie in die dorings gesaai is—dit is hy wat die woord hoor, maar die sorg van hierdie wêreld en die verleiding van die rykdom verstik die woord, en hy word onvrugbaar.

Wanneer ons, onsself besig hou met materiële dinge, word ons maklik deur die “verleiding van die rykdom” (Markus 4:19) verstik, en dink dat ons gelukkig sal wees of vervuld sal wees as ons net meer van dit gehad het. Dit is ‘n leuen van die vader van leuens, Satan. Hy wil hê dat ons moet jaag na iets waarvan hy weet, ons nooit sal bevredig nie. Lukas 16:13 vertel ons “kan nie God en geld dien nie.”

Is geoefen om goed van kwaad te onderskei

Heb 5:13-14  Want elkeen wat melk gebruik, is onervare in die woord van geregtigheid, omdat hy ‘n kind is.  (14)  Maar vaste spys is vir volwassenes, vir die wat geestesvermoëns besit deur die gewoonte geoefen, om goed van kwaad te onderskei.

Geestelik volwasse individue, as gevolg van hul gereelde studie van die Woord, het die vermoë om die waarheid van die leuen te onderskei. Hulle is al geoefen om die lewe te sien deur die oë van die Bybel.

Die jongman en die vader verskil van die kind omdat hulle die bose oorwin het. Daar kan baie meer uit hierdie gedeelte geleer word, maar wat dit op dieselfde manier illustreer, is dat die geestelik-volwasse gelowige die geestelike waarheid kan onderskei van die leuen of verleiding, waar die baba nie kan nie. Met ander woorde, geestelike babas kan maklik vasgevang word in die valse leringe of godsdiens. Satan fokus daarop om jong gelowiges se aandag af te lei na valse godsdienstige stelsels naby aan  Bybelse Christenskap lyk. Die geestelike volwassene egter, kan onderskei tussen die reddende geloof van die Bybel en die uitsprake van valse profete, godsdienste en kultusse.

Paulus verduidelik dit vir my baie mooi in Ef 4:13-14  totdat ons almal kom tot die eenheid van die geloof en van die kennis van die Seun van God, tot ‘n volwasse man, tot die mate van die volle grootte van Christus;  (14)  sodat ons nie meer kinders sou wees nie wat soos golwe geslinger en heen en weer gedryf word deur elke wind van lering, deur die bedrieëry van die mense, deur sluheid om listiglik tot dwaling te bring.

Reproduseer Christus in andere

Fil  3:17  Wees my navolgers, broers, en let op die mense wat lewe volgens die voorbeeld wat ons vir julle stel.

1 Kor 11:1  Wees my navolgers, soos ek dit ook van Christus is.

Geestelike vaders reproduseer, anders is hulle nie vaders nie. As mense nie geestelik reproduseer nie, het hulle opgehou om om volle geestelike volwassenheid te beoefen. Die apostel Paulus was ‘n geestelike vader vir Timoteus en ons kan baie leer deur hulle verhouding te bestudeer.

As ‘n geestelike vader van Timoteus, het Paulus byvoorbeeld gedurig vir hom gebid. Hieruit leer ons dat geestelike vaders konstant bid vir diegene onder hom of haar. Hy het gesê dat hy God vir hom bedank het en vir hom gesê het dat ek “sonder ophou in die nag en dag in my gebede onthou” (2 Timoteus 1: 3). Net soos ek daagliks vir my natuurlike kinders behoort te bid, het ek ‘n las om gereeld vir geestelike kinders te bid. Miskien is ons gebede die belangrikste ding wat ons kan gee aan diegene wie ons dissipel, mentor en mee wandel.

Paulus het Timoteus verder voortdurend aangemoedig in sy lewenswandel met God en sy roeping as leier. Hy het hom herinner om die gawes van God op te wek en om te onthou dat “God ons nie ‘n gees van vrees gegee het nie, maar van krag en liefde en selfbeheersing” (2 Timoteus 1: 7). Paulus het Timoteus vermaan om nie bang te wees nie, maar om dapper te wees in sy roeping, om op God te vertrou vir sy hulp.

Om ‘n geestelike vader te wees, behels die aanmoediging, leer en ook regstelling wanneer nodig. Dit is dikwels die stem van ‘n pa wat in mense se lewens ontbreek. Wanneer daardie leemte gevul is, het seuns en dogters die selfvertroue en sekerheid om uit te reik na die gebiede waarheen God hulle neem.

Soms is dit vir ‘n geestelike vader of moeder nodig om streng te praat of selfs dissipline toe te pas met die kinders of jongmanne onder sy of haar toesig. Die proses van dissipline is nooit aangenaam nie, net soos ‘n pa hom nooit verheug om sy kinders te dissiplineer nie. Soms is kerkdissipline egter nodig. Die doel van kerkdissipline is eerder die herstel van die individu se gemeenskap met beide God en ander gelowiges. In 1 Kor 5 lees ons van ‘n voorbeeld van die toepassing van kerkdissipline.

Aan die einde van die hoofstuk sê Paulus vreesloos wat so baie mense vandag vrees om te doen: Ons mag nie net oordeel nie, ons moet diegene wat onder ons gesag in die gemeente is, se gedrag oordeel en met hulle handel:

1 Kor 5:11-13  maar nou skryf ek aan julle om nie om te gaan met iemand wat, al staan hy as ‘n broeder bekend, ‘n hoereerder is of ‘n gierigaard of ‘n afgodedienaar of ‘n kwaadspreker of ‘n dronkaard of ‘n rower nie; met so iemand moet julle selfs nie saam eet nie.  (12)  Want waarom sou ek ook die wat buite [die kerk] is, oordeel? Oordeel julle nie die wat binne [die kerk] is nie?  (13)  Maar die wat buite [die kerk] is, oordeel God. Verwyder tog dié slegte mens onder julle uit.

Wat moet ons doen?

Geen aardse verhouding kan ons behoefte aan ‘n lewensbelangrike verbintenis met ons hemelse Vader deur Jesus vervang nie. Ons moet ons uiteindelike sekuriteit en identiteit in Hom vind. Soos Paulus egter ‘n geestelike vader vir Timoteus was, sal God dikwels geestelike vaders en moeders gebruik om Homself aan ons te openbaar, ons aan te moedig en te leer.

Geestelike vaders moet geestelike kinders en  jongmense leer om die Woord van God te ken en die goeie stryd van die geloof te stry. Hulle moet hulle tot volwassenheid bring totdat hulle ook vaders kan wees wat met God wandel en die volgende generasie geestelike vaders kan oprig.